İslamafobi ve Irkçılık

Konu Başlıklarımız

İslamafobi ve Irkçılık, Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa’da artan Müslüman aleyhtarlığı duygusuyla. Bunun nasıl tanımlanacağı konusunda devam eden bir tartışma var. İslam bir ırk olmadığı için, bazıları “ırkçılık” olarak adlandırılamayacağını savunuyor. Diğerleri “İslamofobya” mağdurlarının aynı zamanda Müslüman olarak algılanabilecek renkli insanları da içerdiğini ve bu nedenle ırkçılık kategorisine girdiğini savunuyorlar. . Yine başkaları, konuşma ve ifade özgürlüğü nedeniyle bir dini eleştirmenin ayrımcı olarak değerlendirilmemesi gerektiğini söylüyor. Bu tartışmalar devam ederken, Müslümanlara yönelik nefret suçlarının sayısı artıyor. Müslüman karşıtı yasalar çıkarılıyor ve Müslümanlar hakkındaki medya anlatıları İslamlık çağındaki islam hakkında devam ediyor. Bunların hepsi ortak söylemde İslamofobi olarak etiketlendi.

İslamafobi ve Irkçılık Üzerine Bilimsel Teoriler

Bu makalenin amacı, alandaki bilginler tarafından önerilen farklı teorik mercekler aracılığıyla bu terimin tanımlanmasına bir giriş niteliğindedir. Bu lensler, günlük yaşamda ve söylemde normalize olmuş. Hem yapısal hem de kişilerarası olan çeşitli İslamofobya tezahürlerini anlamamızı ve bu tezahürleri tarihsel kökenleriyle ilişkilendirmemizi sağlar. Bu yazı, İslamofobinin ne olduğunu ve toplumda nasıl işlediğini anladığımız üç merceğe bakıyor: Kültür Konuşması, Müslümanların öznesi ve ırk. Bu üç mercek birbirini dışlayan değil; bunun yerine, aynı anda var olurlar ve birlikte çalışırlar.

İyi Müslüman, Kötü Müslüman!

2016 yılının Mart ayında, kampanya izinde, Wisconsin’deki bir belediye binasında, o zamanki başkan adayı Donald Trump. CNN muhabiri Anderson Cooper “Amerika’daki Müslümanlara güveniyor musunuz?” Diye sordu. [] güven]… ve bazı, sanırım, biz değiliz. Bir sorunumuz var ve politik olarak doğru olabiliriz, fakat büyük, büyük bir sorunumuz var… Bu bir savaş. ”

Trump, hızla büyüyen, beyaz üstünlüğün sosyal ve politik bir hareketini temsil ediyor. Nefret suçları ve göçmenlere ve renkli insanlara yönelik saldırıların artması. Avrupa ve Kuzey Amerika’da aşırı sağcı politikacıların artan desteği. İzolasyonistlik eğilimi ile daha belirgin hale geliyor Brexit ve Müslüman Yasağı gibi politikalar. Ancak Müslümanlarla ilgili söyleminde ve politikasında – onun hiperbolik tonunu koruyarak – Trump aslında ondan önce birçok kişiyle aynı çizgide. Camilerin ve inanç temelli kuruluşların sürveyansının sürmesi. Ya da Amerika Birleşik Devletleri’ne seyahat yasağı yoluyla giren Müslümanların “tamamen ve tamamen kapatılması” sayesinde. Trump yönetimi, daha önce de olduğu gibi. Müslüman toplumu hakkında bir şeyler olduğunu belirtti. – yurtiçinde ve yurtdışında – Amerikan toplumuna tehdit oluşturuyor. Bu anlatılar ve politikalar, kilit noktalarda daha yoğun bir şekilde etkinleştirilse de, son on yılda değişmedi.

Siyasi Figüranlar

Siyasi konuşmalar, devlet politikaları ve medya anlatılarından oluşan ana akım söylemde yansıtılan fikir. Dünyadaki Müslüman nüfusu içinde bir şizmin var olduğu yönündedir: şiddet içeren müslümanlar arasında; Medeniyetli ve toplumsal fikirli olan ve olmayanlar; İyi olan müslümanlar ve kötü olan müslümanlar. ABD Başsavcısı Jeff Sessions, “İslam’da çok küçük bir toksik ideolojimiz var; şüphesiz çoğu insan, çoğu Müslüman bu şiddetli ve cihatçı yaklaşımla aynı fikirde değil. ” Sözleri,“ Terörün yüzü İslam’ın gerçek inancı değil. İslam’ın konusu bu değil. İslam barıştır. ” Bush’un halefi Barack Obama, daha sonra, benzer çizgiler boyunca. “Kendimizi aradığımız aynı şeyi arayan Müslümanların yüzde 99,9’una (düzen, barış, refah) hizalamak bizim için çok önemli.”

Müslümanların Terörle Özdeşleştirilmesi

Bu uluslararası güç sahiplerinin her birinin yinelediği dünya görüşü, Müslümanların iki gruba bölünebileceği bir manzara. Bir yandan, IŞİD tarafından temsil edilen Müslümanlar ve terörist yavruları var. Bu grup sürekli değişiyor, çünkü sınırları içinde oturanların sınırları kamuoyu ve devlet politikasına bağlı. Öte yandan, iyi çalışan Müslümanlar, çok çalışkan ve barışsever olanlar, yani moderniteye ilerleyenler var. Obama’nın son ifadesi, bu ikilinin ABD politikasındaki iyi ve kötü müslümanlar arasındaki etkilerini sembolize ediyor. İfadelerinin gösterdiği gibi, Batı ulus devleti temsilcileri kendilerini savaşmak için “iyi müslümanlar” olarak müttefik pozisyonlarına yerleştirmişlerdir. Kötü olanları yenmek.

Arap ve Müslüman Kavramı

Ancak burada “ana söylem” olarak adlandırdığımız şey politikacıların sözleri ve politikalarıyla sınırlı değildir. Kurumsal medyanın Müslümanlar hakkındaki bu anlatıyı sürdürmedeki rolü önemlidir. Evelyn Alsultany’nin dediği gibi, “11 Eylül’den sonra garip bir şey oldu. Arapların ve Müslümanların ABD televizyonunda sempatik tasvirlerinde bir artış oldu. Bir TV dizisi veya Hollywood filmi bir Arap’ı ya da Müslüman’ı bir terörist olarak temsil ettiğinde. Hikaye çizgisi genellikle olumsuz tasviri telafi etmek için bir Arap ya da Müslüman’ın ‘olumlu’ temsilini içeriyordu. ”Alsultany, bu “basitleştirilmiş karmaşık temsil” olarak adlandırır. Bu nedenle dışarıdan, medya anlatılarının Müslümanları farklı ve monolitik değil olarak göstererek nüanslı bir temsil oluşturduğu görülmektedir. Bununla birlikte, İslam ile Müslümanların şiddet ve terörle sürekli bir şekilde birleşmesi. Yerli muhbirler” kullanımı veya İslam’ı barbarlığının açık eleştirmenleri olmak için açıkça terk etmiş kişiler. Bağlamın seçici açıklaması yoluyla eğlence ve haber medya kuruluşları, iyi Müslümanların ve kötü Müslümanların ikili temsiline katkıda bulunmuştur.

Amerika ve Müslüman Toplum

Bununla birlikte, bu popüler anlatılar yalnızca dışsal değildir. Bazı açılardan, Müslüman Amerikan kimliği ve topluluğunun karmaşık dokusu içinde Müslümanlar tarafından içselleştirilir ve çoğaltılır. Mesela 2004 yılında Irak Savaşında öldürülen ABD Ordusu Kaptan Humayun Han’ın Pakistanlı Amerikalı ebeveynleri Khizr ve Ghazala Hanına bakabiliriz. 2016 yılının Ağustos ayında. Hızır Han’ın sözleriyle,

Birçok göçmen gibi biz de bu ülkeye boş ellerle geldik. Amerikan demokrasisine inanıyorduk – çok çalışmamız ve bu ülkenin iyiliği ile nimetlerine katkıda bulunabileceğimize ve katkıda bulunabileceğimize inandık. Üç oğlumuzu, özgür olmaları ve hayallerini takip etmeleri için özgür oldukları bir milletten yetiştirdik .

Amerikan Değerleri, İslamafobi ve Irkçılık Kavramları

Han’ın sözleri, 9 / 11’de görev yapan birçok Müslüman Amerikalı tarafından yankılanan bir duyguyu temsil ediyor. Amerikan emeğinin, kazandığı başarının ve demokrasinin Amerikan değerlerine duyduğu memnuniyeti dile getirdi. Kısaca, Amerikalılara tamamen özümsemiş göçmen bir ailenin başarı öyküsünü anlattı. Asimilasyonlarının kanıtı millete geri vermekti: aslında Hanlar, oğullarının hayatının nihai fedakarlığını yaptılar. 11 Eylül’den sonra Müslüman yardımcılığının eğilimlerini inceleyen bir makalede. Sally Howell, pek çok Müslüman’ın – topluluklarının incelemelerinin artmasıyla karşı karşıya kaldığını – geri vermenin bu anlatısını güçlendirmeye başladığına işaret ediyor. Detroit’te, Huda Kliniği adı verilen yeni bir yardım kuruluşunun kurucusu. Yurtdışına verme de dahil olmak üzere, geleneksel verme şekillerinden ayrılmanın arkasındaki düşünce sürecini açıkladı:

Etrafımıza baktık ve düşündük, bir süredir buradayız ve şimdi çok rahatız. Camii kuruldu, çocuklarımızı müslüman olarak yetiştiriyoruz ve müslüman okullarına gönderiyoruz. Biz ana akımın bir parçasıyız. Ancak daha geniş toplum için gerçekten bir şey yapmadık. Bu ülkenin cömertliğini kendimiz için iyi bir yaşam sağlamak için kullanıyoruz, ancak geri vermek için bir şeyler yapmamız gerekiyor. Sadece iyi vatandaşlar değil, mükemmel vatandaşlar olmamızı istedim.

İslamafobi ve Irkçılık Sorgulamaları

Bununla birlikte, mükemmel vatandaşlar olmak için ellerinden gelenin en iyisini yaparken. Müslüman Amerikalılar da bağışçılara paralarının nereye gittiği, neden, nasıl kullanıldıkları. Uluslararası olarak veri alıp almadıkları, bilip bilmedikleri hakkında sorular soran federal ajanlardan ziyaretler yapıyorlardı. İmamlarının nerede ve nasıl eğitildiğini. Bu sorgulama ikliminin, dikkatlerini “daha güvenli” yerli hayır kurumlarına ve daha büyük. Amerikan toplumuna hizmet veren projelere yöneltmeye başlayan Müslüman Amerikalıların faaliyetleri üzerinde “ürpertici” bir etkisi vardı.

İslamafobinin Tanımı

Öyleyse, İslamofobiyi tanımlamaya çalışırken, Müslümanlarla ilgili kesişen bu temsil ve anlatıları nasıl anlayabiliriz? Nereden geliyorlar ve ne anlama geliyor? Mahmood Mamdani 2002 yılında. İyi Müslüman, kötü Müslüman” kavramını ilk kez şöyle yazdı: “İyi Müslüman, Kötü Müslüman: Kültür ve Teröre Siyasi Bir Bakış”. Afganistan’da, Filistin’de mi, ister… Pakistan, İslam karantinaya alınmalı ve şeytan iyi müslümanlar ile kötü müslümanlar arasındaki bir iç savaş tarafından çıkarılmalı. ”Mamdani’nin“ Kültür Konuşması ”olarak adlandırdığı şey. Her kültürün onu tanımlayan somut bir özü olduğu varsayımıdır. kültür konuşması] o zaman siyaseti bu özün bir sonucu olarak açıklar. ” Kültür Konuşması, İslam kültürünün özünü şiddetli ve terörist olarak tanımlar ve böylece 9 / 11’in korkunç eylemlerini açıklar.

İkiz Kulelere Yapılan Saldırılar sonrası İslamafobi ve Irkçılık

İkiz kulelere yapılan saldırı sadece bir terör eylemi değildi; İslam’da terörün temel değerini, insan yaşamına saygısızlığı. Doğası gereği Batı’nın “kültürü” ile çelişen bir özü yansıtıyordu. Kendileri tarafından temsil edilir veya empoze edilirler, hepsi müslüman olmanın olumlu. Güvenli” bir yolunun ve başka, açıklanamaz biçimde şiddetli bir versiyonunun olduğu fikrine dayanırlar. Buradaki vurgu, değerlere dayanıyor – Amerikalılığa bağlılık sözü vererek, Müslümanlar doğası gereği İslam hakkında farklı olan her şeyden ortaya çıkabilir. Ancak, ironik olarak askerlik yoluyla millet için yaşamın en son fedakarlığını yapmış olan Müslümanlar. Bir sonraki bölümde ele alacağımız, tartışacağımız hayal edilen Amerikalılar topluluğuna tam olarak kabul edilemez. Bununla birlikte, İslam’ın doğası gereği zararlı olduğuna dair temel bir inanç. Müslümanları sistematik olarak hedefleyen ve Müslümanlara yönelik yaygın sosyal bağnazlığın temelini oluşturan ve sağlayan politikalardır.

Yabancı Akım ve Düşünceler

Kültürel argümanın kökenleri, diğer iki yazarın Bernard Lewis ve Samuel Huntington’ın eserleri ile izlenebilir. 1990’da, oryantalist bir İngiliz doğumlu Amerikalı tarihçi olan Lewis, Atlantik’te “Müslüman Öfke’nin Kökeni” adlı bir fikir yayımladı. İçinde, Lewis ilk önce kilise. Devlet ve aralarındaki ayrımı esasen Hristiyan düşünceleri olarak tanımlar. ve sonra İslam’ı bunlara muhalefet ve rekabete sokar. “Bu rakip sistemler arasındaki mücadele şimdi on dört yüzyıl sürdü. Yedinci yüzyılda İslâm’ın gelişiyle başladı ve günümüze kadar devam etti. ” Lewis, son birkaç yüzyıl boyunca, “Batı” ve Christendom’un “kazandığını. İslam ve Müslümanları çoklu kayıp dalgaları yaşamaya yönlendirdi: “Dünyadaki egemenliğin kaybı, Rusya ve Batı’nın ilerleyen gücüne ; Yabancı fikirlerin ve yasaların ve yaşam tarzlarının ve hatta bazen yabancı yöneticilerin ya da yerleşimcilerin işgal edilmesi ve yerli olmayan Müslüman öğelerin aşılması nedeniyle kendi ülkesindeki [Müslüman] otoritenin baltalanması. ”

Lewis Operasyonu

Lewis’in operasyonu, üç yıl sonra Dış İlişkiler’de yayınlanan Huntington’ın eseridir . “Medeniyetler Çatışması” nda Huntington, Lewis’in teorisini aşırıya götürüyor. “Medeniyet kimliği gelecekte daha da önem kazanacak ve dünya yedi ya da sekiz ana uygarlık arasındaki etkileşimlerle büyük ölçüde şekillenecek. Bunlar, Batı, Konfüçyüs, Japon, İslam, Hindu, Slav-Ortodoks, Latin Amerika ve muhtemelen Afrika medeniyetini içerir. Geleceğin en önemli ihtilafları, bu medeniyetleri birbirinden ayıran kültürel fay hatları boyunca ortaya çıkacak. ”

Lewis ve Huntington, birbiriyle ilişkili iki kültür teorisini ve “Batı” ile “İslam” arasındaki ilişkideki rolünü ana hatlarıyla belirtiyor. Soğuk Savaş sırasında Kızıl Korku ile aynı hale geldi. Ancak Lewis, “köktenciliği tek İslam geleneği değil… başkaları da var… bu konunun karar vermesinden önce zor bir mücadele olacağına” iddia ediyor. “iyi” Müslümanları “kötü” olanlara karşı desteklemesi gerekiyor.

Araplara ve Müslümanlara Yönelik Şiddet Hareketleri

Leti Volpp, 9 / 11’den sadece bir yıl sonra yazılan bir makalede. Saldırıların ardından Araplara ve Müslümanlara yönelik şiddetin hızla arttığını. Ortadoğu ya da Müslüman olarak görünen” kişilerin ırkçılaştırılmasıyla açıklanabileceğini savundu. terörist kategorisi ve vatandaş kategorisinden çıkarılması. ” Volpp’a göre, bu ırksallaşma birçok düzeyde gerçekleşti. Irk profilindeki artış, teröre dayanarak 1200’den fazla vatandaşın toplanmamasıyla sonuçlandı; Tutuklananların hiçbiri aslında terörizmle ilişkilendirilmedi, ancak yine de gözaltına alındı ve birçok durumda sınır dışı edildi. Göç Politikası Enstitüsü “basında çıkan ve kanıt kuvvetle şüpheli ve anonim tamamen [motive] etnik ve / veya ırk stereotypes- tutuklama toplu ipuçları dayalı olduğunu göstermektedir.” Bildirmiştir hem kişilerarası ve yapısal üzerinde Yani, ırkçı düzeyleri şüpheli ve suçlu bir Arap, Müslüman karakterin oluşturulmasına katkıda bulunmuştur.

Müslümanlara Potansiyel Suçlu Gözüyle Bakılması

Bugün bile, Şüpheli Faaliyet Raporları, sıradan vatandaşların birbirlerini dolaylı önyargı uyandıracak şekilde rapor eden devlet aygıtlarının bir parçası olarak kullanılmaktadır. Şiddetli Aşırılıkçılığa Karşı Mücadele ve diğer radikalleşmeye karşı politikalar gibi. Devlet tarafından finanse edilen programlar yoluyla, hem Müslüman hem de Müslüman olmayan topluluklardaki insanlardan. Şüpheli” davranışı tanımlamaları ve bunu yasa uygulayıcılara bildirmeleri isteniyor. Sorun şu ki, kanun uygulayıcıların potansiyel olarak şüpheli olarak tanımladığı şey. Sakal uzatmak, dini sohbet, başörtüsü takmak, geleneksel kıyafetler giymek ve politik olarak açık konuşmak. Camiye katılmak ve / veya kutsal yazıları okumak gibi faaliyetler gibi fiziksel göstergeleri içerir. Topluluk ortaklıkları sayesinde devlet, sıradan insanları bu özellikleri aşırılık yanlısı ya da şiddet potansiyeli ile ilişkilendirmek için eğitiyor. Böylece, ve onların fiziksel görünüş sadece, böyle yapmakla, suç haline olmanın Müslüman bir sorundur.

Oryantalizm, İslamafobi ve Irkçılık

Volpp’in analizinin ikinci katmanı, Mamdani’nin Kültür Konuşması kavramıyla ilgilidir ve Oryantalist tropiklerin Batı söyleminde yaygın etkisi üzerine kuruludur. Edward Said, Oryantalizmi “Doğu ve Batı’yı inşa eden ve kutuplandıran Avrupa medeniyetinin ana söylemini”. “Oryantalize bakış açısının nesnesi olanları değil, aynı zamanda Doğu’ya muhalefeti. ” Tartıştığımız gibi, bu temel fark teorisi yaratıyor. Müslümanları da diğerlerine göre konumlandırıyor. Analizindeki son katman vatandaşlığın bir içerme veya dışlama aracı olarak manipüle edilmesini içerir.

Burada “vatandaşlık” resmi yasal vatandaşlıkla sınırlı değildir. Bunun yerine, birbiriyle ilişkili dört boyutu içerir: resmi yasal statü, haklar, siyasi faaliyet ve kimlik. Kimlik olarak vatandaşlık. Dahil olma ve dışlanma idealini veya hayali bir topluluk veya üye ağı oluşturan vatandaşlar arasındaki bağları ifade eder. Teorik olarak, resmi vatandaşlık statüsü ve haklarının da kimliği güvence altına aldığını izleyecektir. Yani, eğer biri vatandaşlığa alınmış ya da doğmuş bir ABD vatandaşı ise. Diğer ABD vatandaşlarıyla aynı korumaya sahipler ve böyle muamele görürler. Ancak sorun, bilginlerin bir araya getirme olarak adlandırdıkları müdahale ile ilgilidir.

İslamofobi ve ırk

İslamofobi teriminin yakın tarihinin dışında, Müslüman karşıtı duyguların tarihsel köklerine ve 9/11’den sonra. Daha önce başlamamış olan “diğer” olarak Müslüman kimliğinin oluşumuna bakmak önemlidir. ve son birkaç on yıl içinde bile. Bunu yaptığımızda, İslam’ın ötüşmesinin de ırksal bir ayrımcılık mekanizması olduğunu nasıl yapıştırabiliriz. İslamofobi ve ırk hakkındaki bu son tartışmada, Müslüman’ın imparatorluğun genişlemesiyle. Irksallaştırılmış bir figür olduğunu anlamak için olgunun daha derin tarihi köklerine bakacağız.

İslamafobya

Junaid Rana, “İslamofobinin Öyküsü” adlı eserinde, kavramı ırk tarihine de yerleştirmek için İslamofobya tarihini ve dini nefretle olan ilişkisini karmaşıklaştırmaktadır. “ABD’de bilim adamları uzun yarışı ve ırkçılığı konuşurken önemini savundu. Var oysa Avrupa’da birçok bilim adamları için, ayrımcılık. Yabancı düşmanlığı ve önyargı açısından tanımlanır.” Burada temel soru, dini temelli ayrımcılık ile örtüşmektedir olup olmadığıdır yarış ve nasıl. Aslında, İslamofobi terimi etrafındaki tanımların ve konuşmaların çoğu ırk veya ırkçılığı içermez, bunun yerine bir kültürel önyargı biçimi olarak açıklar. Önceki iki bölümde İslamofobiyi iki boyut olarak tanımladık.: ilk önce, kültür içindeki dini içeren kültürel ayrımcılığın boyutunu tartıştık; sonra, hem dışa hem de dışa doğru olan bir düşman öznenin yaratılmasının boyutunu tartıştık. Şimdi, yarışın boyutunu ekleyeceğiz.

İslamiyette Irkçılık Yoktur

Müslümanların ırksallaştırılmasının anlaşılmasındaki bir engel, Müslüman toplumun milliyet, dil, etnik yapı, kültür ve kıyafet bakımından çok büyük bir çeşitliliğidir. Bu nedenle, Müslümanlar, ırkçılığın sürdürüldüğü bir ırk kategorisinde gruplandırılamazlar. Müslümanlar arasında Siyahlar, Araplar, Güneydoğu Asyalılar, Beyazlar ve daha fazlası var. Geleneksel olarak ırk ise Siyah / Beyaz ikili olarak tartışılıyor. Aynı zamanda, Müslümanları ırksal olarak belirleyen politikalar bunu soruyu soracak şekilde yapıyor: Müslüman’ın ırksal figürünü ne yapıyor? Ve müslümanlardan dini bir şahsiyet olarak müslüman bir şahsiyet olarak nasıl taşınırız?

İslam Dininin Tam Olarak Uygulanması

Eğer sadece din düşünürsek, Müslüman, İslam dinini uygulayandır. Fakat iktidar unsurunu göz önüne aldığımızda, Müslüman figürü aynı anda birden fazla boyutta var. Geleneksel Avrupa din nosyonları, zaman ve mekân boyunca değişmeyen temel, sınırlı ve evrensel olarak sınıflandırır. Bu bakış açısına göre din, diğer sistemlerden ve dinamiklerden ayrıdır; manevi ile sınırlıdır. Ancak, Talal Esed olarak, makalesinde Dinin soyları, dine çalışırken. Onu akışkan ve onun içinde çalıştığı toplumlarda olanlarla bağlantılı olarak anlayabileceğimizi savunur. Böylece, din kavramı inşa eden belirli tarihsel çerçevelerle incelenebilir ve araştırılmalıdır. Aynı zamanda, tarihsel olarak ırk kavramına bağlı olarak da incelenebilir.

Öncelikle dinin ırk tarihine karışabileceği boşluğu ortaya koymak yararlı olacaktır. Bugün bildiğimiz ırk kavramı, “Avrupa’nın yükselişi ve Avrupalıların Amerika’ya gelinceye kadar ortaya çıkmadı… Hristiyan Avrupalı’nın Hristiyan olmayan diğerlerini, Müslümanları ve Yahudileri gördüğü düşmanlık ve şüphe bile. Bu çelişkiler dini olarak yorumlandığından beri ırk oluşumları için prova. ” Dışlama bugün ırkçılık dediğimiz şeye benzese de, ırk ve din bu noktada iki ayrı kategori idi.

Ayrımcılık ve Sömürge

Irkın bir kategori olarak gelişimi, Avrupa emperyal projesinin genişlemesine bağlıdır. Avrupalılar Yeni Dünya’ya yelken açtıklarında ve sadece farklı şekilde tapınmayan. Aynı zamanda farklı görünen ve aynı şekilde hareket eden yerli halkları “keşfetti” dediğinde. Kimin ailesini” neyin neyin ait olduğunu ve kimin olmadığını tartışmaya başladılar. Beyaz Avrupalılar tarafından sınırları çizilen bu “ailenin” dışında kalanlar köleleştirilip, ekonomik kazanç için kullanılabilirdi. İlginçtir ki, Avrupalı kaşiflerin güvendiği bu farklılık nosyonları, Müslümanlara ve Yahudilere karşı dini ayrımcılığa dayanır. Müslümanlara da gelince, “Dini ideolojiye dayalı emperyal projelerden türetilen ilk ırkçılık kaynakları. Avrupa kapitalizminin genişlemesi için, Türklerin ve Moors’un İslami rakiplerinde dini bir başka yaratıldı.

Kara Müslüman Kimliği İslamafobi ve Irkçılık

Siyah Müslüman kimliğiyle ırkçılık yörüngesi devam ediyor. 1900’lerin başlarında hızlı ilerleyen Kara Müslüman kimliği, Noble Drew Ali ve Amerika Mağribi Bilim Tapınağı’nın öğretileriyle gelişmeye devam etti. Ali, takipçilerine “Mağriyetçi Amerikalılar” olarak tanımlanmalarını, dinleriyle bağlandıklarını hissettikleri etnik bir kategoriye ekleyerek Amerikan ırkçılığından kurtarmaları yönünde talimat verdi. Sadece ırkçılıktan kurtulamadılar. Amerikan beyazlığının sınırlarını geçemediler ancak Mağribi Bilim Tapınağı, FBI tarafından sürveyans yoluyla kurumsallaştırılmış profillemenin ilk hedefleri arasındaydı.

Siyah Müslümanlar

Siyah Müslüman kimliği gelişmeye ve birlikte. Din ve ırkı dokunmaya devam etmenin yanı sıra, ırksal ve dini profillemenin tepkisini almaya devam etti. İslam Ulusu aracılığıyla İlya Muhammed, İslam’ın Siyahlığın özü olduğunu vaaz etti. Malcolm X de, topluluğunun Siyah olma deneyimlerini Müslüman olma deneyimleriyle ilişkilendirdi. Bununla birlikte, ABD’nin ırksallaştırılmış manzaraları, Siyah karşıtı ırkçılığa gelince dini bir etken olarak görmedi. Aslında, İslam Milleti, FBI’ın COINTELPRO’sunun (Counter Intelligence Programının) bir parçası olarak yoğun bir şekilde araştırıldı. Öğrenci Şiddetsiz Koordinasyon Komitesi gibi diğer Siyah örgüt kuruluşları ve yıkıcı olarak nitelendirilen diğer örgütler ile araştırıldı. Millet ve çağdaşlarının ortaya koyduğu Siyahlık, Müslümanlık ve emperyalizm karşıtı projenin katmanlaştırılması, hepsi bir karakter olarak karakterizasyonunda bir araya geldi. Rana’nın yazdığı gibi, “Afrika’daki Amerikan toplumunda İslam’ın başarısı bağlamının.

Farklı Irklar

Büyük Göç ve Büyük Buhran sırasında ekonomik olarak yer değiştirmeyle. Hristiyan gibi örgütlerden kaynaklara erişimi engelleyen yapısal engellerle ilgisi var. beyaz oku) kilise ve işçi sendikaları. Siyah topluluğundaki birçok kişi için, İslam ırktan dini farklılık ve çok ırklı eşitlikçilik fikrinden kurtuluş teklif etti. ” ve Hristiyan (beyaz okur) kilise ve işçi sendikaları gibi kuruluşlardan kaynaklara erişimi engelleyen yapısal engeller. Siyah topluluğundaki birçok kişi için, İslam ırktan dini farklılık ve çok ırklı eşitlikçilik fikrinden kurtuluş teklif etti. ” ve Hristiyan (beyaz okur) kilise ve işçi sendikaları gibi kuruluşlardan kaynaklara erişimi engelleyen yapısal engeller. Siyah topluluğundaki birçok kişi için, İslam ırktan dini farklılık ve çok ırklı eşitlikçilik fikrinden kurtuluş teklif etti.

İslamafobi ve Irkçılık Kültür Konuşması

İslamofobiyi Kültür Konuşması, öznellik ve ırk gözüyle incelemek. Şu andaki Amerikan bağlamında diğer grupları hedef alan bu üç söylemin işyerinde de görülebilmesidir. Müslüman” kategorisi güç ilişkileri tarafından tanımlandı. Bu nedenle zamanla göçmen, terörist, Afrikalı Amerikalı, Latin ve daha pek çok şey yer aldı. Aynı zamanda, Latino’ya suçlu, Afrikalı Amerikalı bir katil ve göçmen dürüst olmayan ve şüpheli denir. Dini ve ırksal olan bu tropikler, İslamofobi olarak gördüğümüzü, duyduğumuzu, okuduğumuzu ve deneyimlediğimizi üretmek için birbirleriyle etkileşime girerler.